بهــاے سَنگیـــنــے دادم  تــا فَهمـــیـدم  ڪـَســے را ڪـہ “قـَـصـد” مــانـدن نـَـدارد  بــایـد راهــے ڪـَــرد !

اطلاعیه سایت ...

ورود پسرا ممنوع نیست..

اما داشتن لیاقت خواندن ظرایف الزامیست ...

من..؟!

چه دوحرفیه وسوسه انگیزیست...

این من!

نه زیبایم ،

نه مهـربانم....

و نه محتاج نگاهی...!

فراری از دختران آهن پرست و پسران مانکن پرست....

فقط برای خودم هستم...

خوده خودم !

مال خودم !

صبورم و عجول!!

سنگین...

سرگردان...

مغرور...

قـانع....

با یک پیچیدگی ساده

و مقداری بی حوصلگیه

نه چندان تلخ!!!

و برای تویی که

چهره های رنگ شده را می پرستی

نه سیرت آدمی ؛

هیچ ندارم

راهت را بگیــر و بـــــــرو

حوالی ما

توقف ممنــــوع است

تمــــــــــــــــــــام شعرهایم در وصف نیامدنت است !

اگـــــــــــــــــر روزی . . .

نـــــــــــاگــــهان . . .

نــــــــــاباورانـــــــ ــه سر برســـــــــــــی . . .

از شاعر بودن . . .

استعفا میدهم . . .

نقـــــــــــــــــاش میشوم. . .

و تا ابـــــــــــــــــــــد نقش پــــــــــــــرواز مـــــــیکشم !!

همیشه حّوا بودم

ساده و بی ریا.

یك سیب چیدم كه شد حكم حبس ابدم بر زمین.

آدم را ولی... تبرئه كردند.

به گردن نگرفت آن بوسه ای كه هر دو بر لعل بهشتی زدیم.

گر چه او را هم بر زمین مأوا دادند

اما مأوا كجا؟ حبس كجا؟!

تصمیم گرفتم یك بار هم كه شده به جای حوّا بودن، آدم باشم!

میخواهم بدانم طعم بی وجدانی چطور است؟!....

فراموش شــــــــــــــدن همیشه از نبودن نیسـت !

گاهی از نزدیک شدن زیـــــــــــــاد فراموش مـیشی . . !

اما این فراموش شدن با اون فـــــــــــــــــــراموش شدن فرق داره.

اگه از نزدیکی فراموش بشی دیگه هرگـــــــــــــــز دیده نمیـشی 

و به یـــــــــــــاد نمیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــای هرگز...

زندانی تقویم شـــــــــــــده ام

هر روز ضربدر مـــــــــــــی زنم بر روی دیـــــــــــــــــــــــ ـوارش

البته نمی دانم تا کــــــــــــــی باید روز ها را سیاه کنم

بیا دیگر...

شاید این آخرین سالنامه ام باشد ...!

مـَــن ..

طَعـــم شیرین یافتن را

در طَعم تلــخ از دَستــــ ـــ ـ دادن یافتــَـم

و در این میان

سَهم من تنهـــــا یک یادَتـــ ـــ ـ به خیر

ساده بود ...

فرسنگ ها دور تر از اینجا

کسی بدنبال من می گردد..

این شعر را دست به دست به او برسانید

تا بداند ...

من نیمه ی گمشده ی کسی نیستم...

♦ چشم هایم را میبندم ♦

کور بودن را

به دیدنِ جایِ خالیت

ترجیـح میدهم...